"Hoe Vanluchene die wereld opnieuw uitspreekt, in welke taal en structuur, daarin ligt het ‘vernieuwende’ van zijn werk, nog steeds. De grens tussen behoud en vooruitgang, tussen traditie en vernieuwing is in zijn schriftuur niet louter een thema. Het is ook een vormelijke strijd tussen stilstand en vooruitgang van het verhaal, tussen poëzie en plot, tussen de mystieke ervaring van het nu-moment van het theater en het rationele inzicht in de oorzakelijkheid van het drama."